تفاوت بین کفش پیاده روی و دویدن چیست؟

برای انجام ورزش‌های هوازی چون پیاده روی یا اینکه دویدن، داشتن کفش مناسب از اهمیت بسیاری برخوردار است. عدم توجه به کفش مناسب نه‌تنها برای شما مفید واقع نمی شود؛ بلکه آسیب‌هایی هم به بدن شما وارد خواهد کرد. نکته‌ای که کمتر به آن توجه می‌شود، تفاوت کفش دویدن و پیاده روی می باشد. کفشی که برای دویدن انتخاب می‌شود با کفش پیاده روی باید متفاوت باشد.

کفش های پیاده روی با دویدن هر چند از لحاظ ظاهری با یکدیگر مثل هم هستند ولی در حقیقت فرق زیادی دارند به طوری که کفش های پیاده روی با کفی راحتتر و انعطاف پذیرتر شکل گرفته اند و کفش های مخصوص دویدن یا به اصطلاح رانینگ با بالشتک اضافی خود سبب حفاظت از پاها در هنگام دویدن خواهد شد. یکی از شرایط حائز اهیمت تفاوت کفش پیاده روی و دویدن این می باشد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا شما را بیشتر با تفاوت بین کفش پیاده روی و دویدن آشنا کنیم.

 یکی از تفاوت‌های آشکاری که می‌توان بین این دو کفش ذکر کرد آن است که کفشی که برای پیاده روی انتخاب می‌شود، مانع از رسیدن آسیب به پاها خواهد شد و شاید بتوان تا حد نسبتا خوبی فعالیت دویدن را پیش برد ولی نکته مهمی که رد این زمینه وجود دارد آن می باشد که کتونی پیاده روی نمی‌تواند در دویدن فشاری که به پاها وارد می‌شود را تا حد مطلوب کاهش دهد. این مسئله موجب آسیب رسیدن به مفاصل خواهد شد.

کفش پیاده روی به علت طراحی منحصربه‌فرد خود استقامت کافی در برابر فشار زیاد هنگام دویدن را ندارد. در واقع در نظر نگرفتن تفاوت کفش دویدن و پیاده روی و استفاده از کفش پیاده روی برای دویدن سبب خواهد شد که خود کفش هم زودتر آسیب ببیند. این مورد به‌قدری تأثیرگذار است که امکان دارد پس از حتی یک‌بار استفاده‌ی نادرست، کفش دیگر قابل‌استفاده نباشد.از طرف دیگر کفش‌هایی که برای دویدن استفاده می‌شوند به‌نوعی طراحی‌شده‌اند که با سرعت بیشتری تهویه هوا انجام‌شده تا از تعریق جلوگیری شود. این در حالی است که کفش‌های پیاده روی این مورد را یا ندارند یا در حد انتظار نیست.

ویژگی های کفش مخصوص دویدن

ویژگی هایی که کفش مخصوص دویدن را برای دویدن ایده آل خواهد کرد، این کفش ها را برای راه رفتن هم عالی می کند.

1.رویه های مشبک یا روکش دار کفش که به آسانی نفس می کشند تا شما را از شر عرق کردن پا و گرم شدن آن راحت کنند.

2.مواد با دوام موجود در این نوع کفش ها. این نوع کفش ها یعنی کفش مخصوص دویدن صدها مایل دویدن را دوام می آورند.

3.بالشتک موجود در میانه کفش مخصوص دویدن که ضربه را جذب خواهد کرد.

4.سیستم های لاستیکی کفش دویدن. این مواد لاستیکی که یک تناسب ایمن در کفش ایجاد خواهند کرد.

فرق بین کفش های دویدن و کفش های پیاده روی

بیشتر دونده های فرق بین کفش های دویدن و کفش های پیاده روی را متوجه نمی شوند، ولی در واقع این است که مشخصات کفش دویدن با کفش پیاده روی متفاوت است. دونده ها نباید با کفش پیاده روی بدوند، زیرا بیشتر کفش های پیاده روی خیلی سفت می باشند و از انعطاف پذیری کمی برخوردار هستند، ولی دونده ها به کفش هایی با انعطاف پذیری بالا نیاز دارند. به دلایلی زیادی، بیشتر کفش های پیاده روی برای فعالیت هایی مانند دویدن و یا انواع خاص پیاده روی پیاده روی سریع، پیاده روی در مسیر های جنگلی  مناسب نیستند.

ارتفاع پاشنه

دونده ها با توجه به نحوه دویدن شان، نخست بخش های مختلفی از پایشان را بر روی زمین خواهند گذاشت. دونده ها معمولا اول بخش جلویی پای شان، وسط پای شان یا پاشنه شان را بر روی زمین می گذارند. ولی والکرها، باید اول با پاشنه شان، پا را بر روی زمین بگذارند.

کفش های مخصوص دویدن با داشتن پاشنه، ثبات بیشتری را برای دونده ها فراهم خواهند کرد. دونده هایی که وسط پای شان یا پاشنه شان را نخست بر روی زمین می گذارند، باید دنبال کفشی با ارتفاع پاشنه کم باشند، در حالی که بقیه دونده ها باید دنبال کفشی با اندازه پاشنه بلند تر باشند.

ضربه گیری

دونده ها در هر قدمی که بر روی زمین می گذارند، ۳ بار با وزن بدنشان روی زمین تاثیر می گذارند، در حالی که این مقدار برای کسانی که پیاده روی می کنند، ۱.۵ بار است. به همین علت دونده ها به ضربه گیری بیشتری در پاشنه و بخش میانی کفش به نسبت افرادی که پیاده روی می کنند، احتیاج دارند که به همین علت بعضی از کفش های دویدن از سیستم ضربه گیری هوا که باعث افزایش ضربه گیری کفش ها می شود در کفش هایشان بهره می برند.

فشردگی پاشنه

کفش های دویدن ممکن است که دارای پاشنه های فشرده باشند تا ثبات بیشتری را برای دونده هایی که اول وسط پا و پنجه شان را روی زمین می گذارند، فراهم بیاورد. کفش های تریل رانینگ هم اغلب با پاشنه فشرده هستند.

انعطاف پذیری

هر دوی کفش های دویدن و پیاده روی به انعطاف پذیری نیاز دارند. بسیاری از کفش های دویدن در قوس و وسط کفش منعطف می باشند. ولی برخی از آنها هم در پنجه پا نیز منعطف هستند. پس در صورتی که جزو دونده هایی هستید که با پنجه پا روی زمین فرود می آیید، باید دنبال کفشی با انعطاف پذیری در این ناحیه هم باشید.

کفش های با کنترل حرکتی و ثبات بیشتر، انعطاف پذیری کمتری خواهند داشت، زیرا در ساخت آنها از موادی استفاده شده که از چرخش بیشتر پا هنگام گام برداری جلوگیری خواهد کرد. دونده ها و والکرها که به کنترل حرکتی بیشتری نیاز دارند باید از مقدار انعطاف پذیری در کفش هایشان صرف نظر کنند.

کفشی که انعطاف پذیر نباشد، قابل قبول نیست. متاسفانه، بیشتر فروشگاه های کفش فروشی، کفش پیاده روی که منعطف باشند را ندارند. این کفش ها مناسب پیاده روی نمی باشد. والکر هایی که انواع پیاده روی ها را امتحان می کنند می بایست کفشی با انعطاف پذیری در پنجه پا بپوشند در حالی که کسانی که پیاده روی عادی می کنند، می بایست کفشی بدون انعطاف پذیری در بخش جلویی پایشان بپوشند.

سخن پایانی

در انتخاب و خرید کفش پیاده روی و کفش دویدن، باید کفش را انتخاب کنید که پای شما باید در کفش راحت باشد و با آن به راحتی بتوانید قدم بزنید و احساس درد نداشته باشید و از راه رفتن با آن حس خوبی داشته باشید. این را هم در نظر داشته باشید در ورزش هایی مانند دویدن و یا پیاده روی، انتخاب کفش مناسب یکی از مهم ترین بخش هایی شروع این ورزش ها است. پس به هیچ وجه از این مرحله ساده عبور نکنید، چون انتخاب یک کفش نامناسب می تواند سبب بروز مصدومیت شود، ولی انتخاب یک کفش مناسب، خیلی تاثیر مثبتی روی ورزش تان خواهد گذاشت.